Een portret van de Norbertijnenabdij in Heverlee, gemaakt voor televisie. De camera glijdt langs muren en balustrades, schrijdt behoedzaam op trappen en brengt het dagelijks leven van de paters in beeld.

Een verfilming van choreografe Anne Teresa De Keersmaekers gelijknamige voorstelling op muziek van Ligeti en Ysaÿe. De Rosas-dansers brengen een delicate balans tussen energieke virtuositeit en vertraging.

Een persoonlijk portret van het Belgisch filmarchief CINEMATEK. De film vertelt een verhaal over cinema en tijd in de vorm van een visuele symfonie waarin honderden films deelnemen aan een unieke reis.

Na 44 jaar keert filmmaker Boris Lehman terug naar Lausanne, waar hij in 1944 werd geboren. Zijn ouders, Poolse joden, zochten er tijdens de Duitse bezetting toevlucht. Lehman herinnert zich niets van dit alles. Een film als een tijdmachine.

Aan de hand van online verzamelde videodagboeken en beeldmateriaal creëren de cineasten een eigen poëtisch universum waarbinnen via de webcam gedeelde gedachten, verlangens en beslommeringen samenvloeien.

In de chaos van de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog installeert een Joods-Poolse familie zich in Brussel. Een sombere, sobere autobiografische verkenning en de enige langspeelfilm uit de veel te korte carrière van Samy Szlingerbaum.

Chantal Akerman was een Belgische filmregisseuse, scenariste, producente, kunstenares en schrijfster. Ze werd geboren in Brussel in 1950, in een familie van Pools-joodse immigranten. Deze collectie baant zich een weg door Chantal Akermans rijke oeuvre van meer dan 50 titels.

Advocaat Govert Miereveld geeft les aan een meisjesschool in een provinciestad. Hij koestert een geheime platonische liefde voor zijn leerling Fran, die hem in een neerwaartse spiraal van mentale ontreddering stort. Een Belgisch magisch-realistisch meesterwerk.

Een lofzang op wat de straat ooit was, als open plek waar gewoond, geleefd en gespeeld werd. Maar tegelijk ook een striemend betoog tegen de straat die tot zuivere verkeersruimte is ontaard.

Met veel poëzie en toewijding filmt Meyer de melancholie, de miserie maar ook de vreugde van de Italiaanse mijnwerkersfamilies in de Belgische streek de Borinage.

Hoe wordt in deze wereld over de mens gedacht als die wordt overgeleverd aan het rijk der doden? Twee jaar lang filmden de drie regisseurs begrafenisrituelen in Zuid-Korea, Thailand, Mexico, België en de Verenigde Staten.

Loredana Bianconi vergezelt een vriendin in haar zoektocht naar een baan. Op haar 45ste is dat allesbehalve een makkelijke opgave. Devenir is meer dan een queeste naar werk. De documentaire reflecteert over solidariteit, ouderdom, schoonheid, autonomie, geluk en utopieën.

Een historiek van de representatie van vliegtuigkapingen door mainstream media, van de eerste trans-Atlantische kapingen in de jaren zestig tot de kofferbommen van de jaren negentig.

Het is zondag in Brussel, de wacht wisselt, kinderen spelen en mensen bezoeken Cinema Aventure. Een korte film over verveling die zonder enige vorm van commentaar en gebruikmakend van buitengewone beelden de alledaagsheid sublimeert.

In Benin gaat een oude Peugeot van de ene eigenaar naar de andere. Tot op de dag dat hij onherstelbaar is en als beeldhouwwerk de beschermfetisj wordt van de Ouassa dorpelingen.

Vier vrouwen trotseren de wet van de stilte en spreken openhartig en accuraat over hun jaren bij de Rode Brigades, de grootste communistische terroristische organisatie in het naoorlogse Italië. Een persoonlijk discours, wars van elke mythe, slogan of apologie.

Een essayfilm over de wereldwijde opkomst van “angst-als-consumptiegoed”, in een verhaal van vreemde koppels en hilarische dubbelspelen. Alfred Hitchcock wordt gecast als een paranoïde geschiedenisprofessor die verstrikt raakt in een double take op de Koude Oorlog.

Welke waarde hebben beelden als objectieve getuigenissen van een conflict? Vanagt richt haar aandacht op het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië in Den Haag.

Het leven van jongens in een maritiem internaat is vervlochten met de zee. In deze documentaire wordt zichtbaar hoe veranderlijk de zee is, onmetelijk en toch kwetsbaar.

Jimi probeert een fout geleverd postpakket te bezorgen aan een vrouw uit zijn buurt in Brussel. Wanneer Jimi haar niet vindt, wordt de zoektocht een obsessie.

Khadija valt in slaap op de laatste metro. Wanneer ze wakker wordt, heeft ze geen andere keuze dan te voet verder te gaan. De nachtelijke tocht door Brussel dwingt haar om hulp te vragen en te geven aan de andere bewoners van de nacht.

Een documentaire over Gigi en Monica, twee straatkinderen die in een treinstation in Boekarest leven. Monica is zwanger. Gigi wil de duisternis van het straatleven achter zich laten en vertelt over zijn dromen.

Dansend vertellen bijen elkaar verhalen over de wereld om hen heen. Van de kleinste cel in een honingraat tot de grootste economie ter wereld brengt deze essayistische natuurdocumentaire de band tussen mens en bij in kaart.

In een winkelgalerij ontmoeten klanten en winkelmeisjes elkaar dagelijks. Allen dromen ze van liefde, bezingen ze en dansen op het ritme van het koor shampoomeisjes. Een muzikaal drama met complexe amoureuze verwikkelingen.

Een unieke bloemlezing van het werk van de Poolse schrijver Witold Gombrowicz. Een acteur doet zich voor als schrijver, terwijl hij woorden aan het papier toevertrouwt. In een serie tableau’s worden de teksten in scène gezet en ontstaat er een fascinerend spel van woorden en beelden.

Op een beroepsschool in Brussel volgen enkele jongens de opleiding Elektriciteit. De film documenteert en ensceneert de lessen op school en hun gesprekken over toekomst, liefde en werk.

Hedda komt thuis van een te lange huwelijksreis met haar kleurloze echtgenoot. Een oude geliefde die op het punt staat door te breken met een buitengewone roman, introduceert zich.

Een cinematografische bewerking van twee choreografieën van Anne Teresa De Keersmaeker op muziek van Béla Bartók: Mikrokosmos en Quatuor no. 4.

Boeren getuigen over de landbouwcultuur in al zijn facetten, van zijn diepe inworteling in het leven van alledag tot de actuele moeilijkheden waarmee ze geconfronteerd worden.

Een impressionistische compositie gefilmd in Oostende. De blik wordt geleid door sensuele indrukken waarbij het lichtinval, composities, texturen en ritmes van het water, het zand en de golven filmische elementen worden.

Een documentaire die op integere wijze de wereld van Rosie, Sami, Irakli en Nathan schetst, vier kinderen met specifieke onderwijsbehoeften die naar een gewone school gaan.

Decorte is vooral bekend als theatermaker, hoewel hij zich aan het begin van zijn carrière een aantal jaren intensief met film heeft bezig gehouden. Zo speelde hij een rol in twee films van Akerman maar maakte hij bovenal in de loop van slechts enkele jaren drie films die beschouwd kunnen worden als mijlpalen in de Belgische cinema.

Drie dagen in het leven van Jeanne Dielman, een jonge weduwe die samen met haar zoon Sylvain volgens een onwrikbare routine leeft. Tot er iets gebeurt dat haar ordelijke leven grondig dooreengooit.

In het verlaten Brusselse Gesù-klooster woont een Roma familie. Desiere werkt aan een fictiefilm met hen terwijl een reële uitzetting van de bewoners steeds waarschijnlijker wordt.

Panning-shots beschrijven de ruimte van een kamer als een opeenvolging van stillevens, waarna de filmmaakster zelf in beeld verschijnt, zittend in bed.

Tomi, Rasto en Mižu graven een tunnel om zo de kluis van een bank te bereiken. Wat op papier klinkt als een typische kraakfilm, blijkt een ander soort schouwspel te zijn.

Suzanne heeft genoeg van haar vriend Albert en loopt over naar zijn vriend Emile. In een vijftiental tableaus ontrolt zich een romantisch drama dat gepaard gaat met een onstilbare verveling.

De Marollen is een speelparadijs voor kinderen, tot op een dag werkmannen de buurt aan het daveren brengen. De kinderen verklaren hen de oorlog. Een film over Brussel in de jaren ’50 in samenwerking met de inwoners zelf.

Het Oosten van België, in de greep van de taalstrijd en de agrarische wereld in volle evolutie. Het emotionele landschap is net zo dramatisch, de vader van een jonge boer is overleden. Zal hij de boerderij overnemen of zijn heil in de stad zoeken?

In het hedendaagse België slingert het lot van de 13-jarige Ahmed tussen de absolute idealen van zijn imam en de verlokkingen van het leven.

Een film in briefvorm gericht aan filmmaker en antropoloog Jean Rouch, grondlegger van de cinéma vérité. Ter ere van hem maakte Eric Pauwels deze film die de essentie van cinema en het leven raakt.

Een persoonlijke en speelse film in de vorm van een brief waarin de filmmaker zijn dochter antwoordt op de vraag “Papa, waarom maak je geen kinderfilms?”

In deze surrealistische kortfilm ontvangt een jongeman van een priester het boek De imitatie van Jezus Christus, dat hem inspireert tot een verlangen om gekruisigd te worden. Hij gaat in de stad op zoek naar een geschikt kruis.

Een kunstenaarsportret van de Belgische surrealistische schilder René Magritte. Gebruikmakend van een didactische vertelvorm gaat De Heusch in dialoog met de verbeeldingswereld van de kunstenaar.

De pessimistische grootstadskreet tekent in sterk expressionistisch beelden de dooltocht van een getormenteerde man in de havenstad Antwerpen. Alleen bij een weeskind en twee gedesillusioneerde vrouwen kan hij rekenen op begrip.

Over een periode van 15 jaar filmt Boris Lehman talloze gesprekken met filmvrienden zoals Jean-Rouch, Jonas Mekas en Robert Kramer. Het resultaat is een monumentaal werk, een acht uur durend manifest van onafhankelijke cinema.

Een geduldige blik op de laatste repetitieweken van Mitten wir im Leben sind, een voorstelling van Anne Teresa De Keersmaeker, haar dansgezelschap Rosas en cellist Jean-Guihen Queyras op Bachs cellosuites.

In deze surrealistische stille kortfilm maakt de gemaskerde Meneer Fantômas een serie onverkwikkelijke avonturen mee tijdens de zoektocht naar zijn geliefde Elvira. Onderweg pleegt hij misdrijven en doet aanslagen op de goede zeden.

Een video-essay over het repetitieproces van de dansvoorstelling Mozart / Concert Arias, un moto di gioia, een choreografie van Anne Teresa De Keersmaeker en Rosas, die in juli 1992 in première ging op het Festival van Avignon.

De laatste film van Chantal Akerman is een portret van de moeder-dochter relatie tussen Akerman en haar moeder Natalia, een Holocaust-overlever en bekende verschijning in talrijke van Akermans films.

Een dramatische handeling in miniatuur. Een man komt zijn appartement binnen, waarna er een onverwachte interactie plaatsvindt.

De eerste speelfilm van theatermaker Jan Decorte volgt het eenzame leven van een Brusselse gemeentebediende die samenwoont met zijn moeder. Om zijn dodelijke verveling te doorbreken richt hij zijn aandacht op een meisje van de turnclub.

Een homo-erotische zoektocht naar schoonheid op de maat van Richard Wagner, Zarah Leander en Sergej Eisenstein. Eric de Kuyper monteerde film- en muziekfragmenten aaneen, met als leidraad de omzwervingen van Odysseus. 

Elk jaar steken duizenden Marokkaanse mannen de Straat van Gibraltar over om illegaal Spanje te bereiken. Deze documentaire overstijgt de loutere getuigenis en analyseert met helderheid en poëzie de redenen die hen ertoe hebben gedreven om hun geboorteland te verlaten.

Een fascinerende documentaire over de vrije radio’s in Europa, een beweging die onder andere gehoor gaf aan de antikernenergiebeweging, studentenprotesten in Italië en racisme jegens immigranten.

Een documentaire over de transmissie van Anne Teresa De Keersmaekers hedendaagse choreografie aan de klassiek geschoolde balletdansers van het wereldvermaarde Ballet de l’Opéra national de Paris.

Rijksweg N1 verbindt Antwerpen met Brussel maar scheidt tevens de werelden aan weerskanten van de verkeersader. Met grootse ensceneringen wordt de impact verbeeldt die de eerste nationale weg in België heeft gehad.

Twee dansfilms en drie documentaires rond Anne Teresa De Keersmaeker's dansgezelschap Rosas.

Een jonge vrouw dweilt de vloer van haar keuken, poetst haar schoenen, danst, kookt, plakt de deur dicht met plakband en geeft een explosieve wending aan haar huishoudelijke routine.

Een kortfilmprogramma dat de diversiteit van Belgische cinema viert, samengesteld met het online filmtijdschrift Sabzian.

Een kortfilmprogramma dat de Belgische surrealistische cinema viert, samengesteld met het online filmtijdschrift Sabzian.

Breughels schilderij De val van Icarus en België vormen samen het decor waartegen verschillende mensen zich vol toewijding buigen over de vraag “wat houdt ‘kijken’ nu eigenlijk in?”. Een filmverslag met een komische insteek...

Youssef, een twaalfjarige Palestijnse jongen wordt verliefd op Aïda, een zigeunermeisje en leidster van een kinderbende. Khleifis betoverend sprookje speelt zich af in de Gazastrook begin jaren negentig, tijdens de laatste turbulente dagen van de Israëlische bezetting.

Dertig jaar geleden kwam Jeancy uit Kinshasa naar Brussel. Zijn financiële zorgen zijn doordrongen van de politieke strijd in de Congolese diaspora. Een constante onderhandeling van urgenties.

Een man is verliefd op een zeug. Er worden biggen geboren. Hij hangt hen op. De moeder is wanhopig en pleegt zelfmoord. Dan komt de verrotting, het vreten van stront en vervolgens de verdwijning van de man. Zijn lichaam stijgt ten hemel.

Niet ver van Los Angeles ligt de onvoltooide woestijnstad California City. De 25-jarige Lashay T. Warren probeert er een nieuw leven op te bouwen. Een visuele zwerftocht doorheen de stoffige straten die Lashay speels beschrijft.

Aan de hand van brieven van beroemde bezoekers van Parijs — Charles Baudelaire, Walter Benjamin, Rainer Maria Rilke — wordt het magische beeld van de lichtstad verbonden met dat van het banale consumentisme. Een beeldessay over kijken en bekeken worden in een Parijs met vele gezichten.

De patriarch van een Palestijns dorp vraagt aan de Israëlische gouverneur om de avondklok op te heffen voor het huwelijk van zijn zoon. Het verzoek wordt ingewilligd, op voorwaarde dat de man en zijn militairen als eregasten worden uitgenodigd.

Een jonge man neemt deel aan een Vlaamsgezinde politieke demonstratie, waarna deze experimentele kortfilm leidt tot een gestileerde voorstelling van onderdrukking.

De Boelwerf in Temse sluit en maakt zo een einde aan de scheepsbouw in België. De film geeft een bijzonder gedetailleerd beeld van het einde van een industrie en de sociale strijd die de werknemers voerden.