Bij de uitvaart van het laatste schip van de Boelwerf in Temse kwam een einde aan de bouw van zeeschepen in België. De documentaire is de kroniek van een industrie, van begin (houten bootjes) tot einde (gesofistikeerde zeeschepen). De saga is tegelijk een brok sociaaleconomische geschiedenis. In de plaats van een onbegrensd geloof in groei komen we tot twijfels.

1995: bedrijfsbezetting, de doodsklokken luiden op de scheepswerf. Deze met emoties beladen constatering staat in contrast met het verhaal van groei en bloei van het bedrijf.

Het zijn wonderlijke jaren, een rechtvaardiger wereld zou mogelijk zijn. De arbeider komt niet alleen tegenover de werkgever voor zijn rechten op, maar ook met de officiële vertegenwoordiging van de vakbonden zijn er spanningen.

Bijna failliet, faling, bedrijfsbezetting, tweede faling, tweede bedrijfsbezetting, uitverkoop, de laatste schepen… Bij het relaas van dit stervensproces komen de vragen omtrent “arbeid en toekomst”.