Welke waarde hebben beelden als objectieve getuigenissen van een conflict? In Dust Breeding richt Sarah Vanagt haar aandacht op een belangrijk hoofdstuk in de recente Europese geschiedenis: het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië in Den Haag. Dust Breeding put zijn bronmateriaal zowel uit de verslagen van deskundige getuigen als uit de veelheid van documenten (foto’s en video’s) van het nog lopende proces van Radovan Karadžić. Tegelijkertijd maakt de filmmaakster een reeks “wrijftekeningen” met potlood in de rechtszaal van het tribunaal: de beweging van haar hand en de afdrukken die door het potlood op het papier worden onthuld, tonen ons een landschap van details die voorheen niet waarneembaar waren. Dit onderzoek bevraagt de feiten, de materiële bewijzen van deze feiten, de beelden die deze feiten weergeven, alsook de interpretatie van diezelfde beelden.