↓
Eric Pauwels
Eric Pauwels (België, 1953) is filmmaker, auteur, docent, etnoloog en antropoloog. Aan het INSAS in Brussel studeerde hij theater en geraakte hij geïnteresseerd in de oorsprong ervan: het sacrale ritueel. Zo reisde Pauwels naar Zuidoost-Azië om er sacrale dansen te filmen. Deze choreografie van lichamen in trance bracht hem ertoe ook het werk van dansers van de Mudra-generatie zoals Michèle Anne De Mey en Anne Teresa De Keersmaeker te filmen. Gepassioneerd door cinema en antropologie, behaalde hij een doctoraat aan de Sorbonne bij Jean Rouch, een van zijn belangrijkste invloeden. De afgelopen jaren legde hij zich toe op meer persoonlijke documentaires. De Trilogie de la cabane, bestaande uit Lettre d’un cinéaste à sa fille (2000), Les films rêvés (2010) en La deuxième nuit (2016), bracht hem tot de intieme vorm van het gefilmde dagboek. Hij publiceerde ook verschillende romans.
Na de dood van zijn moeder denkt een filmregisseur na over hoe haar overlijden zijn blik op de wereld heeft veranderd, en herbeleeft hij hoe hun relatie hem tot een vrij individu heeft gemaakt. Het resultaat is een intieme film, een levendige collage van kleuren, texturen en herinneringen, met elkaar verbonden door de zachte blik van de moeder.
Verscholen in een blauw huisje achteraan in zijn tuin droomt een regisseur van een film die alle andere films zou omvatten die hij ooit heeft bedacht. Alledaagse voorwerpen worden dragers van herinnering en initiëren een avontuurlijke, speelse zwerftocht door de tijd, de ruimte en de menselijke verbeelding.
Een persoonlijke en speelse film in de vorm van een brief waarin de filmmaker zijn dochter antwoordt op de vraag “Papa, waarom maak je geen kinderfilms?”
Een film in briefvorm gericht aan filmmaker en antropoloog Jean Rouch, grondlegger van de cinéma vérité. Ter ere van hem maakte Eric Pauwels deze film die de essentie van cinema en het leven raakt.