Vijftig jaar na zijn executie dwaalt Patrice Lumumba, de Eerste minister van Congo, opnieuw rond in België. Via ontmoetingen, herdenkingen en een terugkeer naar Congo probeert een hoge Belgische functionaris, die op de bewuste bloederige 17de januari 1961 in Elisabethville was, de schimmen van het verleden te bezweren. Op de tonen van Bachs Johannespassie neemt Spectres de toeschouwer mee naar een van de donkerste pagina’s uit de dekolonisatiegeschiedenis van Belgisch Congo. De film legt zo een wel heel dunne lijn tussen geschiedschrijving en legitimering bloot.
“Spectres van Sven Augustijnen is niet één film. Het zijn er vele. Het zijn alle films die hij wou maken tijdens de goed vijf jaar durende voorbereiding. Het zijn alle films die zijn publiek heeft gezien en alle films die het heeft willen zien. Het zijn alle films die dit werk omringen, voeden, uitmelken en zullen blijven achtervolgen.”
Pieter Van Bogaert
“Spectres is – dat leren de kunstwetenschappers – een performatief werk. Het is een film over het onzichtbare. Niet wat we zien in het beeld is belangrijk, maar wel wat we niet zien. Niet de essentie van het beeld, maar wel de geest ervan. Dat zijn de ‘Spectres’, de spoken, waar de titel naar verwijst. En het vraagt een goed kunstenaar om die spoken te doen werken.”
Pieter Van Bogaert
“Verwacht van Spectres echter geen les over de moord op Lumumba. Het eigenlijke onderwerp van deze film is de manier waarop de geschiedenis blijft doorleven. Dat zijn de spoken, de spectres, in de titel. Het gaat over de manier waarop verleden en heden doorlopen in elkaar en over de manier waarop verhalen worden geconstrueerd.”
Pieter Van Bogaert
“Spectres is uiteindelijk veel meer dan het portret van één man. Het is eerder een spiegel waarin de kijker, in zijn zoektocht naar een coherente lezing, af te rekenen krijgt met zijn eigen fantomen over het Belgische koloniale verleden en de donkere mechanismen ervan die ook vandaag nog doorwerken.”
Robrecht Vanderbeeken
“Vaak wordt van mijn gids gezegd: 'Il dit des mensonges', hij liegt. En dat is net het interessante. Is het een leugen? Hoe wordt het geïnterpreteerd?”
Sven Augustijnen
“Geschiedschrijving is allerminst een natuurverschijnsel. De constructie van de realiteit en hoe we daarvoor bepaalde verhalen, beelden, fictie gebruiken, dat vind ik fascinerend. Die grenslijn van betrouwbaar en onbetrouwbaar maakt het enorm interessant voor een kunstenaar. Wat zijn de verhalen, wat is de realiteit en hoe vermengen ze zich?”
Sven Augustijnen