In het begin van zijn lange carrière bij de Belgische openbare omroep realiseerde Jef Cornelis drie films over historische gebouwen: de Landcommanderij Alden Biesen, een militair kasteel in Bilzen; de Abdij van het Park, een klooster in Heverlee; en het Kasteel de Merode, een burgerlijk kasteel in Westerlo. De tweede film in de reeks, Abdij van het Park Heverlee, werd voor het eerst uitgezonden op 25 december 1964. De camera glijdt langs muren en balustrades, schrijdt behoedzaam op trappen en brengt de paters Norbertijnen in beeld die steevast in formaties bewegen. De cameravoering beklemtoont als het ware de eeuwige waarheid van het geloof. Maar wat begint als een ware ode aan het eeuwenoude erfgoed, eindigt in een démasqué.
“Ik zoek naar een structuur en als ik die heb gevonden, dan ga ik die heel strak en zo minimaal mogelijk tonen. Ik heb die trouwens allemaal zelf geduwd, die bewegingen. Dat kan je navragen, ik duwde alles zelf. Ik engageerde me volledig. En dat is misschien altijd het gevaar geweest: dat ik zeer radicaal was.”
Jef Cornelis
