Edmond Bernhard

Edmond Bernhard, geboren in Halle in 1919 en overleden in 2001, filmmaker met een passie voor schaken en filosofie, is iemand die de geschiedenis van de Belgische cinema belichaamt. Als voormalig professor aan INSAS is deze verfijnde man een van de weinige theoretici van de Belgische cinema die de filmkunst zelf heeft beoefend. Hij drukte een stempel op de ontwikkeling van verschillende generaties filmmakers, cameramensen en monteurs door zijn onderzoekende en zelfreflexieve gedachtegoed.

Hij is de auteur van De schaakthema’s van Lolita, een analyse van Kubricks bewerking van Nabokovs roman en een Apologie voor de Jazz. Als regisseur concentreerde hij zich op werken die doordrongen zijn van katholieke spiritualiteit en de beschrijving van rituelen.

Hij regisseerde een klein aantal korte films, waaronder Lumière des hommes (1954), een etnologische kijk op de eucharistische ceremonie en het tweeluik Waterloo (1957) en Beloeil (1958). In 1960 produceerde hij samen met Paul Haesaerts L'école de la liberté. In 1963 kreeg hij de opdracht van de filmafdeling van de Nationale Opvoeding om “het probleem van de vrije tijd” aan te pakken. Hij maakte een film over leegte, ledigheid en verveling. Dimanche, geproduceerd door de Union économique occidentale en opgenomen in Brussel, is een lyrisch en muzikaal werk. In 1967 produceerde hij zijn laatste werk, Échecs. Het spel en de zetten zijn hier minder belangrijk dan de geometrie die wordt gegenereerd door de beweging van de stukken.

Het is zondag in Brussel, de wacht wisselt, kinderen spelen en mensen bezoeken Cinema Aventure. Een korte film over verveling die zonder enige vorm van commentaar en gebruikmakend van buitengewone beelden de alledaagsheid sublimeert.

 

Subscribe to Edmond Bernhard