Een idee van de zee speelt zich af in het maritiem internaat IBIS in Oostende. In de gebouwen die  uitkijken op de zee slapen, eten en spelen jongens tussen zes en zestien jaar. Ze leren om naar de zee te kijken, gaan mee op een vissersboot en helpen de vis binnen te halen. Terwijl de zeelui werken, observeren ze de vangst en turen over het dek. In de les leggen ze de onstuimige zee vast op kaarten, waar geen stormen en tijd bestaan. 
Maar hoewel de zee tijdloos lijkt, is er veel aan het veranderen. De kust lijkt doordrongen van nostalgie, alsof de zee haar gezicht naar het verleden heeft gekeerd. De visserij zal vroeg of laat verdwijnen, samen met de vele bedreigde vispopulaties. De vismijn in Oostende is vervallen, de haven is verroest, maar onder de afbladderende verf komt een nieuwe kleur tevoorschijn.