Deze film geeft een unieke bloemlezing van het werk van de Poolse schrijver Witold Gombrowicz. Een acteur doet zich voor als schrijver. Hij zit in zijn werkkamer, denkt na en zet woorden op papier, die door Jan Decorte in scène worden gezet. De tekst beïnvloedt de getoonde situaties en vice versa. Er ontstaat een fascinerend spel tussen de associaties die de woorden oproepen en de sensaties die de acteurs oproepen. De film begint met een pancarte: “De beelden die u ziet zijn de werkelijkheid. De teksten zijn literatuur. Over dat onderscheid gaat deze film: de werkelijkheid zoals ze is, en de werkelijkheid zoals ze wordt geschreven.”
“Zoals Gombrowicz, de film over zijn werk, zeer duidelijk gespeeld wordt op het contract tussen wat de geëvoceerde fictie maar is, zichtbaar en hoe de beschrijving daarvan luidt. Het verschil in spanning is zeer groot. Aan de ene kant heb je dan realisme, maar zo geformaliseerd dat het een structuur krijgt en aan de andere kant heb je beschrijving. Het is telkens dezelfde spanning tussen een taaleigen, literatuur, en het zichtbare aspect daarvan.”
Jan Decorte