Een vrije interpretatie van La Chinoise, een film van Jean-Luc Godard uit 1967, gefilmd in Parijs. Door de rollen en personages vijftig jaar later in Dakar te plaatsen, en de plot te actualiseren, biedt deze nieuwe versie een meditatie over de relatie tussen politiek, gerechtigheid en herinnering.
"Omar is dood!", riep een stem op 11 mei 1973 in Dakar. De oudste van de familie Blondin Diop, een jonge militante filosoof en de welbespraakte maoïst in Jean-Luc Godards La Chinoise (1967), zou zelfmoord hebben gepleegd in zijn cel op het eiland Gorée. Zijn familie en vrienden geloofden er niets van en eisten dat deze politieke misdaad zou worden opgehelderd. Een spook achtervolgt de Senegalese hoofdstad, zelf in staat van onrust.
Juste un mouvement is een vrije interpretatie van het in Parijs gefilmde La Chinoise. Door de rollen en personages vijftig jaar later in Dakar te plaatsen, en de plot te actualiseren, biedt deze nieuwe versie een meditatie over de relatie tussen politiek, gerechtigheid en herinnering. Omar Blondin Diop, de enige echte maoïstische student in de oorspronkelijke film, is niet meer in leven en wordt nu de protagonist.
Uitsluitend opgenomen met niet-professionele acteurs en met Omar Blondin Diops broers en vrienden, speelt iedereen in deze film zichzelf: een filmmaker, een rapper, een dichter, een Chinese arbeider, een Shaolin-meester, een Senegalese intellectueel, de minister van Cultuur van Senegal en de vicepresident van de Volksrepubliek China.
“De film heet Juste un mouvement. Het kan moeilijk bescheidener: slechts een beweging. Een van de vele. Tegelijk weerklinkt de voorzichtige constatering van iets groters: gewoon een groepering. Met velen. Plus: de suggestie van verplaatsing. Ergens naartoe.
En natuurlijk, voor de goede verstaander, een toespeling op een notoire slagzin van Jean-Luc Godard: “Ce n’est pas une image juste, c’est juste une image.” Niet meer dan een beeld. Onvolledig. Onnauwkeurig. Onjuist. Eén enkel beeld kan nooit het laatste woord hebben.”
Herman Asselberghs, Sabzian
