Loredana Bianconi vergezelt een vriendin in haar zoektocht naar een baan. Op haar 45ste is dat allesbehalve een makkelijke opgave. Devenir is meer dan een queeste naar werk. De documentaire reflecteert over solidariteit, ouderdom, schoonheid, autonomie, geluk en utopieën.

In een lyrisch samengaan van documentaire en narratieve elementen, schetst Khleifi een liefdevol portret van twee Palestijnse vrouwen wier individuele strijd zowel een getuigenis als een transgressie is van het politieke regime dat hun huizen en levens vernietigt.

Eén maal per jaar mogen de voormalige inwoners van Ma’loul terugkeren naar hun door Israël bezette dorp. Tijdens de traditionele picknick documenteert Khleifi hoe de geschiedenis van deze plek in de herinneringen van de oude generaties en in de verbeelding van hun kinderen verder leeft.

Een documentaire over Gigi en Monica, twee straatkinderen die in een treinstation in Boekarest leven. Monica is zwanger. Gigi wil de duisternis van het straatleven achter zich laten en vertelt over zijn dromen.

In een systeem waar economische groei domineert staat het werk van Waalse boeren onder druk. Ze verenigen zich, maar de wanhoop groeit. Een gevoelig portret dat pijnlijk zichtbaar maakt hoe de landbouwcrisis al decennia in de maak is.

Panning-shots beschrijven de ruimte van een kamer als een opeenvolging van stillevens, waarna de filmmaakster zelf in beeld verschijnt, zittend in bed.

Een fascinerende documentaire over de vrije radio’s in Europa, een beweging die onder andere gehoor gaf aan de antikernenergiebeweging, studentenprotesten in Italië en racisme jegens immigranten.

De laatste film van Chantal Akerman is een portret van de moeder-dochter relatie tussen Akerman en haar moeder Natalia, een Holocaust-overlever en bekende verschijning in talrijke van Akermans films.

Filmmaker Laure Portier volgt haar jongere broer Arnaud bijna tien jaar lang tijdens zijn zoektocht naar vrijheid en identiteit. Na een bewogen kindertijd moet Arnaud zijn onvermijdelijke lot onder ogen zien. Een ontroerend, intiem portret van een zoekende ziel, waarin de kracht van familiebanden en de bevrijdende werking van cinema verkend worden.

Breughels schilderij De val van Icarus en België vormen samen het decor waartegen verschillende mensen zich vol toewijding buigen over de vraag “wat houdt ‘kijken’ nu eigenlijk in?”. Een filmverslag met een komische insteek...

Een persoonlijk portret van het Belgisch filmarchief CINEMATEK. De film vertelt een verhaal over cinema en tijd in de vorm van een visuele symfonie waarin honderden films deelnemen aan een unieke reis.

Een film in briefvorm gericht aan filmmaker en antropoloog Jean Rouch, grondlegger van de cinéma vérité. Ter ere van hem maakte Eric Pauwels deze film die de essentie van cinema en het leven raakt.

Een persoonlijke en speelse film in de vorm van een brief waarin de filmmaker zijn dochter antwoordt op de vraag “Papa, waarom maak je geen kinderfilms?”

Leroys zwart-wit beelden reizen langs de oevers van de Donau en vertellen de geschiedenis van een uiteengevallen en verwoest Oost-Europa. Een film die schippert tussen een poëtische droom en een historisch reisverslag.

Het is zondag in Brussel, de wacht wisselt, kinderen spelen en mensen bezoeken Cinema Aventure. Een korte film over verveling die zonder enige vorm van commentaar en gebruikmakend van buitengewone beelden de alledaagsheid sublimeert.

Een vrije interpretatie van La Chinoise, een film van Jean-Luc Godard uit 1967, gefilmd in Parijs. Door de rollen en personages vijftig jaar later in Dakar te plaatsen, en de plot te actualiseren, biedt deze nieuwe versie een meditatie over de relatie tussen politiek, gerechtigheid en herinnering.