Onder het gezag van commandant Walter Van Dyck volgen de jonge rekruten van het Belgisch leger een basisopleiding tot militair. Aan de hand van rollenspelen wordt hun toekomst als beroepssoldaat verbeeld. Echo documenteert nauwgezet deze beoogde metamorfose waarbij een nieuwe manier van kijken, luisteren en denken wordt aangeleerd.
“In onze samenleving bestaan er niet veel rites de passage meer. Een job kiest men zoals het uitkomt, en af en toe komt er weer iets nieuws aanwaaien. Het leger is echter nog een plek waarin een transformatie moet worden ondergaan. Zodra de rekruten de poort van het legerterrein binnengaan en hun uniform aantrekken ondergaan ze de metamorfose van burger tot militair. Tegelijk blijven het ook gewoon jongeren die in het weekend naar hun ouders gaan. Ze trainen met wapens – en toch doen ze alsof. Ze liggen de hele nacht op wacht – in een bosje in Vlaanderen. Ook al probeert hun commandant hen voor te bereiden op de werkelijkheid, een echte oorlog lijkt iets uit films. En dus geeft de commandant zijn rekruten een verbeelding van het werk van een militair door te refereren aan actiefilms, alsof de wereld van fictiefilms hen beter kan voorbereiden op een hypothetische toekomst dan de alledaagse werkelijkheid in een Belgische legerbasis. Uit volle overtuiging speelt het leger zichzelf. Zullen de rekruten ooit echte militairen worden? Misschien zal zelfs een werkelijke oorlog het leger niet echt maken. In On Photography schreef Susan Sontag dat mensen die een ramp meemaakten zeiden dat het zó intens was dat het ‘net een film’ was. De overtreffende trap van werkelijkheid is fictie.”
Nina de Vroome
“In Echo wordt de opleiding nuchter en franjeloos in beeld gebracht, met piekfijn camerawerk. De cineast registreert de actie schijnbaar zonder standpunt in te nemen, maar de doordachte selectie van de beelden, de precies afgemeten duur van bepaalde shots en het subtiel focussen op gezichten, voorwerpen of handelingen weerspiegelt toch een zekere persoonlijke stijl.”
Sven De Schutter
