In een lyrisch samengaan van documentaire en narratieve elementen, schetst Khleifi een liefdevol portret van twee Palestijnse vrouwen wier individuele strijd zowel een getuigenis als een transgressie is van het politieke regime dat hun huizen en levens vernietigt.

Eén maal per jaar mogen de voormalige inwoners van Ma’loul terugkeren naar hun door Israël bezette dorp. Tijdens de traditionele picknick documenteert Khleifi hoe de geschiedenis van deze plek in de herinneringen van de oude generaties en in de verbeelding van hun kinderen verder leeft.

Youssef, een twaalfjarige Palestijnse jongen wordt verliefd op Aïda, een jong meisje en leidster van een kinderbende. Khleifis betoverend sprookje speelt zich af in de Gazastrook begin jaren negentig, tijdens de turbulente dagen van de Israëlische bezetting.

De patriarch van een Palestijns dorp vraagt aan de Israëlische gouverneur om de avondklok op te heffen voor het huwelijk van zijn zoon. Het verzoek wordt ingewilligd, op voorwaarde dat de man en zijn militairen als eregasten worden uitgenodigd.