“Kijk, het hoofdingrediënt van mijn documentaires is liefde en ik voel een enorme verantwoordelijkheid wanneer ik mijn familie film. Ik hou van mijn broer en wil hem beschermen. Maar dat wil niet zeggen dat ik me inschikkelijk, meegaand opstel. De camera creëert ook wel een zekere afstand. Ik heb hem ook meteen gezegd dat ik nooit in de gevangenis zou komen filmen. Het leven speelt zich hier af, buiten de gevangenis. Maar onze band is wel sterker geworden door de film en ik denk dat die hem ook moed heeft geschonken. Hem heeft geholpen om zich als het ware opnieuw uit te vinden.”

Laure Portier

“Soy libre overstijgt het louter biografische. Het concrete leven van Arnaud krijgt een zinderende abstractie doordat het ingeschreven wordt in een geschiedenis. Soy libre is in die zin een klassieke vertelling, een hedendaagse levenskroniek die doet denken aan het werk van John Ford. Zoals de films van de Amerikaanse filmmaker laten zien, wordt veel van het menselijke weerwerk bepaald door de maatschappelijke omgeving. Als een gids door een woelige wereld zoekt Arnaud een antwoord op de vraag wat het leven dan de moeite waard maakt. Dit wordt heel expliciet wanneer Arnaud kort terugkeert naar Frankrijk om zijn broze grootmoeder te bezoeken. Haar fragiele, eenzame gezicht wordt een spiegel voor Arnauds eigen zoektocht. In hoeverre kan Arnaud de vrijheid vinden om een eigen bestaan op te bouwen? Kan hij opnieuw beginnen?”

Gerard-Jan Claes, Tillo Huygelen

“Ik denk dat ik in de film het woord “oprecht” gebruik. Het “echte” kan me weinig schelen, zeker als het om cinema gaat. De film is de plaats waar we elkaar ontmoeten, een gemeenschappelijke plaats en een middel om onszelf te overstijgen, voorbij onze eigen reflectie op de wereld, onze eigen conditie.”

Laure Portier